Jako anody należy używać litej platyny (najlepiej o czystości 99,99) i o powierzchni równej powierzchni pokrywanych przedmiotów. Galwanizowane wyroby powinny być umieszczone blisko platynowej anody. Anody platynowe prawie nie rozpuszczają się w kąpieli. Aby utrzymać zawartość metalu w równowadze, okresowo dodajemy do kąpieli chloroplatynian, który sporządzamy przez rozpuszczenie chlorku platyny w stężonym roztworze chlorku amonowego.  

Platynowanie chemiczne
Bardzo cienkie powłoki platynowe uzyskujemy w elektrolicie opracowanym przez Fehlinga. Otrzymuje się go, rozpuszczając 10 g chlorku platyny i 200 g chlorku sody w 1 l wody destylowanej.
Do kąpieli tej dodaje się wodorotlenek sodowy. Pracuje się z kontaktem cynkowym w temperaturze bliskiej stanowi wrzenia.

Polerowanie powłok platynowych
Powłoka platyny swym wyglądem i właściwościami zbliżona jest do chromu. Poleruje się łatwo i dobrze na tarczach jedwabnych za pomocą tlenku chromowego lub mas polerowniczych zawierających tlenek chromowy.
Platyna jest metalem szlachetnym, którego obróbka jubilerska nastręcza dużo problemów i dlatego do konserwacji przedmiotów z elementami z platyny lub jej stopów najczęściej stosuje się procesy elektrochemiczne.

Platynowanie elektrochemiczne
Elektrolity do platynowania są niezwykle trudne do sporządzenia we własnym zakresie. Najprostszym z nich jest elektrolit Phanhausera, który przy odpowiedniej praktyce można sporządzić samodzielnie. W tym celu robimy 2 roztwory: I - w 1 l wody destylowanej rozpuszczamy 40 g chlorku platyny, II - w 2 l wody destylowanej rozpuszczamy 200 g fosforanu amonowego.
Oba roztwory należy zlać do jednego naczynia, silnie mieszając. Powstaje żółty osad, który rozpuszczamy w roztworze fosforanu sodu. Roztwór fosforanu sodu sporządzamy, dodając 100 g tej soli do 7 l wody destylowanej. Po przegotowaniu całości dodajemy 250 g chlorku amonu i kilka mililitrów amoniaku.
Elektrolit jest gotowy do zastosowania.

Odzysk platyny ze zużytych elektrolitów
Odzyskiwanie platyny ze starych kąpieli wykonuje się analogicznie jak przy kąpielach do złocenia. Otrzymany osad nie nadaje się do powtórnego użycia. Platyna z odzysku musi być poddana cyklowi rafinacji.

Przygotowanie podłoża do platynowania
Mosiądz, miedź i inne stopy, jak również srebro, można platynować bezpośrednio, natomiast inne metale należy wstępnie pomiedziować. Cienkie powłoki na podkładzie polerowanym są błyszczące, przy grubszych warstwach platyny należy uzyskane pokrycie przepolerować.