Na rynkach Bliskiego i Dalekiego Wschodu pojawiły się duże kryształy (100-150 ct) intensywnie zielonych szmaragdów, oferowanych jako naturalne kamienie pochodzenia rosyjskiego. Kryształy miały pokrój słupa heksagonalnego, pofałdowaną strukturę powierzchni zewnętrznej, pomarszczoną powierzchnię jednej ze ścian słupa heksagonalnego oraz liczne pozostałości skały szmaragdonośnej w postaci małych, białych, glino podobnych wtrąceń na ścianach słupa.
Oferowane kryształy są specjalnie preparowane (szlifowane, wytrawiane, bębnowane itd.) w celu upodobnienia ich do szmaragdów naturalnych. Kupcy o niewielkim doświadczeniu gemmologicznym lub niesprawdzający kamieni przed zakupem mogą popełniać kosztowne błędy. Przed podobnymi zakupami należy ostrzec polskich turystów - gemmologów, coraz częściej jeżdżących do Emiratów Arabskich, Tajlandii czy Hongkongu.
Badania mikroskopowe kryształów w cieczy immersyjnej wykazały obecność cech wewnętrznych (inkluzji) charakterystycznych dla hydrotermalnych szmaragdów syntetycznych Tairus. Diagnostyczne są: bezbarwne płytki zarodniowe przebiegające wzdłuż hodowanego kryształu, nieregularne niehomogeniczności i strefy barwy oraz płaszczyzny wzrostu równoległe do płytek zarodziowych.